dinsdag 29 april 2014

Merklap Annetje 1663-1

Het patroon van deze merklap heb ik al een tijd.
Anna, van het borduurclubje Haarlem wilde
graag het patroon en is al een eind op weg.
Daarop heb ik besloten om met haar mee te borduren.
Dit is het patroon. Het origineel hangt in het 
Openluchtmuseum
in Arnhem en is een uitgave van 
Permin of Copenhagen.
Ik heb destijds de borduurzijde gedeeld met een
andere borduurster die deze merklap ook
wilde maken. Meestal houd ik de helft van
de borduurzijde over en in een merklap
is het niet echt zichtbaar als je met zijde van 
een ander verfbad borduurt. De motiefjes
liggen toch uit elkaar.
Maar bij dit patroon liggen de kleuren van de rand
links op het patroon erg dicht boven elkaar.
Een beetje wazige foto, maar jullie snappen hoop ik wat ik bedoel.
Ik begin altijd rechtsonder met borduren en ga dan omhoog.
Maar omdat ik eerst deze randen wil borduren 
omdat ik dan kan zien wat ik aan borduurzij 
overhoud maak ik eerst de onderste
rand met letters en borduur dan deze randjes.
Het is overigens een Merklap uit Marken en
 deze sierrandjes werden en worden in de 
klederdracht gebruikt. 
Iedere familie heeft haar eigen motieven.
Ik ben nog niet erg ver gekomen maar
de tuinen rond ons Zomerpaleis zijn kletsnat
en het regent dus... heerlijk borduurweer!!!

Fijne dag voor jullie!... Anke 


dinsdag 22 april 2014

Truitje voor onbekend meisje

Het is alweer veel te lang geleden dat ik een
blogje schreef.
Intussen hebben wij onze huishouding
verplaatst naar ons zomerpaleis.
De grote caravan staat op een camping
in Enkhuizen. Lekker dicht bij dochter,
schoonzoon en kleinzoons in Enkhuizen
en bij zoon Arne die in Lelystad woont.
Dit truitje heb ik gebreid voor een meisje 
dat ik niet ken. Een overbuurtje vroeg of ik het
wilde breien voor een kennis van haar, 
de oma van het meisje.
Oma kwam met een patroon van een vestje voor
een kind en een plaatje 
van een trui voor volwassenen.
Of ik die twee maar wilde samenvoegen tot
een truitje voor haar kleindochter.
Haar eigen handen wilden niet meer zo.
En ik, suf genoeg, zei ja....
Had ik het maar niet gedaan! Normaal gesproken is dit
gauw genoeg gebreid, maar ik moest nadat ik 
het rugpand gebreid had uitrekenen hoe ik 
de letter K in moest breien.
Van papier heb ik een K gemaakt en die
op het rugpand gespeld. Daarna, zo goed en
zo kwaad als het ging de K
 ingebreid in het voorpand.
Toen de mouwen gebreid en het geheel 
in elkaar gezet. 
Daarna nog een grote klus: alle draadjes afhechten.
Dat waren er meer dan 140!!!
Ik zei al: was ik er maar nooit aan begonnen.
Iemand van het handwerkcafé in Haarlem die
 veel sokken breit zei:
Als iemand me vraagt een paar voor haar te breien
zeg ik altijd, dat is goed als jij 40 uur bij
mij in huis komt werken. (Zij heeft eens 
uitgerekend dat ze zo lang over een paar sokken doet).
Nou, dan hoeven ze niet meer.
Een goede remedie!

Fijne dag voor jullie!...Anke